Studia adresowanie są do osób legitymujących się wykształceniem wyższym (licencjackim, inżynierskim, magisterskim) technologów żywności, psychologów i psychoterapeutów, lekarzy i pielęgniarek, nauczycieli i pedagogów, trenerów fitness, kosmetologów.

Program studiów został tak skonstruowany, aby zapewnić słuchaczom pogłębienie wiedzy na temat:

Mechanizmów funkcjonowania organizmu i wchodzących w jego skład układów narządów u zdrowego człowieka oraz wzajemnych powiązaniach funkcjonalnych między narządami.

Zakresu żywienia człowieka, dietetyki i wartości odżywczej żywności oraz jej jakości i bezpieczeństwa zdrowotnego.

Prawidłowego planowania i bilansowania diet kobiet ciężarnych, karmiących, dzieci oraz pacjentów z różnymi zaburzeniami stanu zdrowia; przyczyn występowania nieprawidłowości żywieniowych i ich konsekwencji zdrowotnych.

Zmian zachodzących w żywności w czasie jej przetwarzania i przechowywania oraz wpływ technologii przetwarzania na wartość odżywczą i trwałość żywności, a także zasad i metod oceny bezpieczeństwa substancji dodawanych celowo do żywności.

Postępowania dietetycznego – szczególnie w schorzeniach dietozależnych.

Suplementów diety i środków spożywczych specjalnego żywieniowego/medycznego przeznaczenia z uwzględnieniem zagrożeń w postępowaniu dietetycznym.

Metod oceny bezpieczeństwa substancji chemicznych dodawanych celowo do żywności i stanowiących jej zanieczyszczenia.

Po uzyskaniu absolutorium oraz po pozytywnym złożeniu egzaminu dyplomowego absolwent uzyskuje świadectwo ukończenia studiów podyplomowych.

Plan studiów w systemie niestacjonarnym obejmuje 240 godzin, w tym:

• 135 godzin kształcenia teoretycznego,
• 105 godzin zajęć praktycznych (ćwiczeń)

Celem studiów jest przekazanie specjalistycznej wiedzy z zakresu żywienia człowieka w stanie zdrowia i choroby, planowania racjonalnego żywienia dla różnych grup ludności, opracowywania diet zgodnie z obowiązującą klasyfikacją, oceny stanu odżywienia, sposobu żywienia i rozpoznawania niedożywienia, zapobiegania chorobom żywieniowo–zależnym oraz wzajemnego wpływu farmakoterapii i żywienia.

Szczególny nacisk kładzie się na wykorzystanie wiedzy o żywieniu w edukacji grupowej i indywidualnej w zdrowiu i w chorobie